تــبعیــدی 13 شـصتـــ

تنها به یک علت ساده ، آنهم این که هیچ دنیای واقعی ای  دراین خانه مجازی من در کار نیست به این نیاز دارم که حق داشته باشم  گاهی از پای در افتادن هایم را به تصویر بکشم .

دورنمایی  که از دورنم سرچشمه میگیرد نیازم به دنیایی ساده تر و مختصر تر را بیش از پیش می کند . این که تا چه حد بتوانم  این خصلتم را تقویت کنم  نیاز به هیچ انگاشتن خیلی چیزها دارد .

آیا اینکه  ضرورت دروغگویی را به خود بقبولانم معیار خوبی میتواند باشد؟؟

یک شیوه ^خ _{د ا} یی برای زندگی بهتر!!!

پ . ن : تو هم به من نگاه نکن . بگذارچون قبل  احساس نکنم برای خودم کسی هستم .